Een ‘whodunit zonder plot’, uitgegeven bij De Nieuwe Toneelbibliotheek.
Nominatie Kaas&Kappesprijs (beste jeugdtheatertekst uit Nederlands-Duits taalgebied)
Uit het juryverslag
“Een tekst als een geweersalvo. Soms luid, soms overweldigend, soms ijzingwekkende stilte. Grappig, maar uiterst gestileerd. Een tekst als een choreografie.”
Winnaar van de Taalunie Toneelschrijfprijs 2015
Uit het juryverslag:
“Wachten en andere heldendaden is een anarchistisch en provocatief stuk, onnavolgbaar in ontwikkeling, zo uitzonderlijk dat het eigenlijk met geen ander werk te vergelijken valt.”
DIE KLEINE MET ZIJN SNOR Mijn ooghoeken hallucineren ook: ik denk hem steeds te zien, en dan draai ik me en dan is hij weg. Het is onze job om niks te verzinnen dat we zien. Het is onze job niet van fata morgana te doen. Maar ge ziet wat ge wilt zien. En nu is dat hij.
DIE KLEINE MET HAAR TETTEN Ik heb dat ook. Ge verzint niks. Ik zie hem overal. Daar, daar, en dan is hij weer weg.
DIE HOGE MET ZIJN OGEN Dat zit in ons hoofd.
DIE KLEINE MET ZIJN SNOR Gemis, dat is wat er niet meer is. Dat is een lege plek. Ge kunt dat niet zien. Een gat. En dan vult ons hoofd dat gat met wat we willen. Gemis maakt van ons hoofd een kleurboek. Gemis tekent over ons zicht heen. Er zijn dagen geweest dat ik alleen maar zwart gekrabbel zag.
Ik zag u niet meer. U ook niet. Mezelf nog minder. Ik zag alleen zwart gekrabbel. Een zwart wascootje van gemis. Dat was toen ik tegen iedereen opliep. Ik stak dat op de wind. Ik stak dat op de werkdruk.
Maar dat was gemis. Dat was wasco. Dat was hij.
DIE HOGE MET ZIJN OGEN Ik had ook last van de wasco.
DIE KLEINE MET HAAR TETTEN Ja.