Carl von Winckelmann (Leuven, 1982) is regisseur en theatermaker. Hij studeerde podiumkunsten (RITS Brussel) en beeldende kunsten (KASK Gent).
Hij debuteerde in 2011 bij fABULEUS met Kasimir en Karoline en maakte er achtereenvolgens Othello en De Metsiers, telkens op basis van geheel eigen vertalingen en bewerkingen. In 2017-2018 maakte hij samen met Freek Mariën Het puin van Eden, waarmee ze genomineerd werden voor de Kaas&Kappesprijs 2018. Hiernaast werkt hij regelmatig als coach en eindregisseur voor diverse makers.
Hij zette tussen 2005-2015 diverse sociaal- en pedagogisch-artistieke projecten op.
Hij is docent en was van 2016 tot 2022 artistiek coördinator van de opleiding Drama van LUCA School of Arts, in Leuven.
In 2018 startte hij met een doctoraatsonderzoek in de kunsten waarin hij een post humanistisch perspectief een centrale plaats geeft in de theaterpraktijk. Hoe kan je theater maken vanuit gelijkwaardige, relaties met het niet-menselijke, materiële? Bvb. wat als decor niet langer decor is, maar een evenwaardige ‘speler’?